شهید مطهری شخصیتی بود که درس را خیلی خوب خوانده بود. استادش علامه طباطبایی که یکی از افتخارات ایران و کشور در فلسفه شرق است و مورد احترام همگان است. ایشان بعد از شهادت شهید مطهری گریه میکرد و میگفت. وقتی آقای مطهری پای درس من بود میدانستم هیچچیزی گم نمیشود هرچه بگویم او میگیرد و بعد او این تعبیر را کرد، گفت وقتی آقای مطهری در کلاس درس من نشسته بود من به رقص میآمدم یعنی هیجان پیدا میکردم و این چقدر زیباست.
یک شخصیتی که از دوره جوانیاش و نوجوانیاش تا در سنین بالا یک استاد بزرگ و فرهیخته شده از سخن متین و قلم دقیق برخوردار است و امروز هم ما از آن استفاده میکنیم.