در حال بارگذاری ...
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دوره‌های یازدهم و دوازدهم روز ۱۱ شهریور، در سخنانی در جمع مشاورین خود درباره اسنپ‌بک گفت: یکی از موضوعاتی که در این ایام معمولاً در مجامع مورد بحث است، موضوع استفاده از سازوکاری است که برای حل اختلافات در برجام و همچنین در قطعنامه ۲۲۳۱ آمده که اصطلاحاً به آن می‌گویند اسنپ‌بک که نتیجه آن بازگشت قطعنامه‌هایی است که قبل از برجام از سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) تا ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) تصویب شده است. تمام این ۶ قطعنامه، قطعنامه‌هایی است ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد و اهمیت این قطعنامه‌ها به این دلیل است که ذیل فصل ۷ است و به جز قطعنامه اول، ۵ قطعنامه بعدی طبق ماده ۴۱ فصل هفتم است. قطعنامه اول هم البته طبق ماده ۴۰ فصل هفتم است. این روزها این بحث مطرح است که سه کشور اروپایی نامه‌ای را به شورای امنیت سازمان ملل نوشته‌اند و در واقع طبق آن نامه، درخواست اسنپ‌بک کرده‌اند که این طی پروسه ۳۰ روزه این کار انجام می‌گیرد برمبنای آنچه که در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ آمده است. اولین بحث این است آیا اسنپ‌بک مشکلی درست می‌کند؟ یا مشکلی درست نمی‌کند؟ اصلاً اهمیتی دارد یا اهمیتی ندارد؟ به نظر من اینگونه که در جامعه مطرح می‌شود بعضی‌ها می‌گویند اصلاً مهم نیست، بعضی می‌گویند فوق‌العاده مهم است، ما باید حد و مرز اسنپ‌بک را به دقت بدانیم چیست. البته اسنپ‌بک ممکن است از لحاظ اقتصادی خیلی فشار زیادی به کشور وارد نکند، در شرایطی که تحریم آمریکا بالای سر ما هست، البته تحریم‌های سازمان ملل برمی‌گردد، منتهی تحریم‌های سازمان ملل یا حتی تحریم‌های اروپا در برابر تحریم آمریکا از لحاظ اقتصادی اهمیت چندانی ندارد. گرچه از لحاظ سیاسی و از لحاظ حقوقی اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد که ایران همچنان برمی‌گردد ذیل فصل ۷ منشور ملل متحد. نکته دوم این است که آیا سه کشور اروپایی حق دارند چنین کاری را انجام بدهند؟ قطعاً از لحاظ حقوقی حق چنین کاری ندارند به دلیل اینکه اسنپ‌بک طبق بند ۳۷ برجام و طبق بندهای ۱۰ به بعد در قطعنامه ۲۲۳۱ مبنایش این است که یک کشوری نقض آشکار کرده باشد، یعنی عدم پایبندی نسبت به تعهدات خودش انجام داده، آن هم عدم پایبندی اساسی، خب جمهوری اسلامی ایران از ابتدای برجام به تمام آنچه که در قطعنامه و همچنین توافق برجام آمده متعهد بوده به همین دلیل هم وقتی ترامپ در دورهٔ اول یعنی در سال ۹۷ می‌خواست از برجام خارج شود، اول متوسل شد به آژانس بین‌المللی و می‌خواست آمانو یک حرفی بزند، حتی نماینده آن‌ها در سازمان ملل رفت به وین برای اینکه آژانس را راضی بکند که یک نکته‌ای را علیه ایران بگوید. آمانو با قاطعیت گفت ایران به تمام تعهدات خودش عمل کرده، بنابراین راهی پیدا نکرد. آمریکا به همین دلیل یک‌جانبه از برجام خارج شد. قبلش می‌خواست راه حقوقی پیدا کند، دید راه حقوقی وجود ندارد. ایران و جمهوری اسلامی ایران اساساً به هر چیزی که تعهد کند به عهدش پایبند است. اولین کسی که نقض اساسی کرد و از برجام به طور کلی خارج شد، خود ترامپ بود در سال ۹۷، البته آن‌طور که آقای پوتین برای من توضیح داد، ترامپ از برجام خارج شد به این دلیل که به او گفته بودند اگر شما از برجام خارج شوید، بلافاصله ایران از برجام خارج می‌شود و اگر ایران بلافاصله از برجام خارج می‌شد، همه قطعنامه‌ها و همه تحریم‌ها برمی‌گشت و همه چیز به گردن ما می‌افتاد. منتهی ایران هوشمندی کرد و این کار را نکرد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران در دوره‌های یازدهم و دوازدهم روز ۱۱ شهریور، در سخنانی در جمع مشاورین خود، گفت: «سه کشور اروپایی حق ندارند اسنپ‌بک کنند» و تأکید کرد: «تا جایی که می‌توانیم ما نباید بگذاریم این قطعنامه‌ها برگردد. هنوز هم فرصت هست که با سه کشور اروپایی یا با ۱+۴ مذاکره کنیم، تا موضوع اسنپ‌بک از دستور شورای امنیت خارج شود و پس بگیرند، این به نفع آن‌ها، به نفع ما و به نفع NPT خواهد بود.»
چرا از پیروزی سیاسی ملت ایران در طول سال ۹۷ و ۹۸ و ۹۹ کمتر صحبت می‌شود؟ چرا از شکست ترامپ کمتر صحبت می‌شود؟ بارها ترامپ در شورای امنیت آمد و شکست خورد، خودش به‌عنوان رئیس جلسه شورای امنیت نشست و شکست خورد، به اسنپ بک رفت به قول خودش عمل کند، شکست خورد. رفت جلوی رفع تحریم تسلیحاتی ایران را بگیرد و شکست خورد. همه کشورها تقریبا به استثنای آن چند کشور ترامپ را به‌خاطر خروجش از برجام تقبیح یا محکوم کردند این چه بود، بر چه مبنایی بود؟ اگر توان این دولت برای اقناع افکار عمومی جهان ،سیاستمداران و سران جهان، نبود آیا چنین چیزی اتفاق می‌افتاد و چنین واقعه‌ای را شاهد بودیم؟ این یکی از افتخارات بزرگ تاریخ ایران است و فکر نمی‌کنم در تاریخ سابقه داشته باشد ایران در برابر آمریکا در مصاف سازمان ملل روبه‌روی همه قرار گرفته باشند برای سه بار، چهار بار و هر چند بار آمریکا شکست خورده باشد و چند بار در مصاف دادگاه بین‌المللی قرار گرفته باشند و هر چند بار آمریکا در دادگاه بین‌المللی لاهه شکست بخورد. چرا اینها گفته نمی‌شود؟ چرا بیان نمی‌شود؟ الان الحمدالله بعد از این هشت سال به یک نقاط خوبی رسیدیم.